Ομοίωμα παραδοσιακής αλιευτική κωπήλατης τράτας. Περιλαμβάνει 7 ζεύγη κουπιά, σε 6 πάγκους και ένα ζευγάρι στην κουβέρτα της πλώρης.

Ομοίωμα παραδοσιακής κωπήλατης τράτας με 2 λατίνια. Περιλαμβάνει 7 ζεύγη κουπιά, σε 6 πάγκους και ένα ζευγάρι στην κουβέρτα της πλώρης. 

Αντίγραφο αλιευτικής κωπήλατης τράτας. Το μοντέλο που παρουσιάζεται προέρχεται από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004.

Αντίγραφο παραδοσιακής κωπήλατης τράτας με λατίνι. Περιλαμβάνει 5 σειρές κουπια.

Αντίγραφο παραδοσιακής κωπήλατης τράτας με λατίνι. Περιλαμβάνει 5 σειρές κουπια.

Αντίγραφο παραδοσιακής κωπήλατης τράτας με λατίνι. Περιλαμβάνει 5 σειρές κουπια. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Ιούνιο του 2006.

Αντίγραφο παραδοσιακής κωπήλατης τράτας με λατίνι. Περιλαμβάνει 5 σειρές κουπια.

Μοντέλο παραδοσιακού  τρεχαντηριού με ιστιοφορία «Μπρατσέρα».  Το μοντέλο αναπαριστά  φορτηγό  σκάφος, είναι εξ' ολοκληρου ιδιοκατασκευή και βασίστηκε σε έργο λαϊκού ζωγράφου, κατά το 2ο μισό του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον πίνακα, το πλοίο ανήκε στον πλοιάρχο Ιωάννη Γ. Διακογιάννη από το Τρίκερι (Νομός Μαγνησίας). 

Το μοντέλο συμμετείχε στην 41η έκθεση της I.P.M.S. Ελλάδος.

Ομοίωμα παραδοσιακού  τρεχαντηριού με ιστιοφορία «Λόβερο».  Το μοντέλο αναπαριστά  ένα  φορτηγό  σκάφος,  είναι κατασκευασμένο από ξύλο οξυάς  εξολοκλήρου στο χέρι (from scratch), με την τεχνική πέτσωμα επάνω σε ολόσωμους νομείς. Είναι βασισμένο στην Βιβλιογραφία  α. "Ελληνική παραδοσιακή ναυπηγική"  -β. "Περί εξαρτισμού των πλοίων"  και  γ. στο φωτογραφικό αρχείο του naftotopos.gr.

Αντιπροσωπευτικό δείγμα Αιγαιοπελαγίτικου μηχανοκίνητου αλιευτικού σκάφους της δεκαετίας του ’50, με βοηθητική ιστιοφορία  (Mπούμας ή Kότερο), μήκους 10,5m. Το ομοίωμα (μοντέλο) κατασκευάστηκε με βάση ναυπηγικά σχέδια του ξυλοναυπηγού Κωνσταντίνου Χωριανόπουλου, σε κλίμακα 1:20

Ομοίωμα παραδοσιακού τρεχαντηρού με ιστιοφορία Μπρατσέρα (ψάθες και φλόκο). Το σχέδιο των γραμμών του σκάφους είναι από τον Χ. Αθανασίου, όπως χαράχτηκε επάνω σε σανίδα (1,20 Χ 0,20 εκατοστά), το 1945 στην Αλλόνησο. Δημοσιεύτηκε στις "7 ημέρες" της καθημερινής Τόμος ΚΖ.

Ομοίωμα παραδοσιακού τρεχαντηρού με ιστιοφορία Μπρατσέρα (ψάθες και φλόκους) και ολικό μήκο: 97 cm.

Ομοίωμα παραδοσιακού τρεχαντηρού από τη Σκόπελο, με ιστιοφορία Μπομπάρδα (σταυρώσεις στο πλωριό και μπούμα στο πρυμνιό κατάρτι). Ολικό μήκος: 83,5 cm

Αντίγραφο του παραδοσιακού σκάφους "ΧΟΖΟΒΙΩΤΙΣΣΑ", ένα τρεχαντήρι 11,8 μέτρων το οποίο κατασκευάσηκε στα Κατάπολα της Αμοργού από τον καραβομαραγλό Βαζαίο το 1975. Καταστράφηκε στην Αιγιάλη της Αμοργού το 2006, στο βωμό της "ανανέωσης" του αλιευτικού μας στόλου και υπό τη "χορηγεία" της Ευρωπαϊκής Ένωσης. To μοντέλο κινείται με τηλεκατεύθυνση.

Aντίγραφο παραδοσιακού αλιευτικού τρεχαντηριού μήκους 12 μέτρων, του οποίου η γάστρα σχεδιάστηκε στη Σκιάθο το 1965.

Αντίγραφο παραδοσιακού αλιευτικού τρεχαντηριού με θαλασσινά χρώματα. Η γάστρα του μοντέλου αποτελεί ομοίωμα παραδοσιακού αλιευτικού τρεχαντηριού μήκους 12 μέτρων, το οποίο σχεδιάστηκε στη Σκιάθο το 1965. Το μοντέλο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Αντίγραφο μικρού τρεχαντηριού παράκτιας αλιείας. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004.

Διόραμα κατασκευής παραδοσιακού τρεχαντηριού. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004.

Αντίγραφο μικρού αλιευτικού παραδοσιακού τρεχαντηριού. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004.

Αντίγραφο παραδοσιακού σκάφους τύπου 'Τρεχαντήρι' με μπούμα και δύο φλόκους. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Ιούλιο του 2008.

Αντίγραφο τρεχαντηριού προς χρήση σκάφους αναψυχής υπο κατασκευή. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Ιούλιο του 2008.

Αντίγραφο του παραδοσιακού αλιευτικού τρεχαντηριού «Βαγγελιώ» με ιστιοφορία σακολέβα. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Ιούλιο του 2008.

Η γάστρα του μοντέλου αποτελεί αντίγραφο παραδοσιακού αλιευτικού τρεχαντηριού μήκους 12 μέτρων, το οποίο σχεδιάστηκε στη Σκιάθο το 1965. Η ιστιοφορία του μοντέλου βασίζεται στην πλέον συνηθισμένη ιστιοφορία των τρεχαντηριών του 19ου αιώνα, με μπούμα και φλόκο, ενώ οι υπερκατασκευές παρουσιάζουν έναν ποιο σύγχρονο σχεδιασμό αλιευτικού σκάφους της τελευταίας δεκαετίας.

Αντίγραφο παραδοσιακού τρεχαντηριού από τη Νέα Κούταλη Λέσβου, κατασκευασμένο ειδικά για σπογγαλιεία (οι λεγόμενοι αχταρμάδες ή μηχανοκάικα). Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004.

Αντίγραφο μικρού ιστιοφόρου τρεχαντηριού με λατίνι και φλόκο. Οι φωτογραφίες έχουν παρθεί από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Σεπτέμβριο του 2004. 

Ομοίωμα παραδοσιακού τρεχαντηριού με ιστιοφορία «Μπρατσέρα». Κατασκευασμένο από ξύλο οξιάς, εξολοκλήρου στο χέρι (from scratch) καθώς και όλα τα εξαρτήματά του (καβίλιες, τρύοπα, μακαράδες, Φανάρια, άγκυρες) Χρόνος κατασκευής 345 ώρες.

Μικρό έως και μεσαίο εμπορικό σκάφος, το οποίο το συναντάμε συχνότερα στα ανατολικά κυρίως παράλια του Αγαίου. Αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά του εμπορίου της εποχής και συγκερκιμένα ανάμεσα στα νησιά Μυτιλλήνη, Σάμο, Χίο, αλλά και Κωνσταντινούπολη, Αϊβαλή Σμύρνη κλπ.

Το μοντέλο που παρουσιάζεται, έχει βασιστεί στις φωτογραφίες του Φελίξ Σαρτιό (Felix Sartiaux), στη Φώκαια τον Ιούνιο του 1914, κατά τον πρώτο διωγμό των Ελλήνων.

Το μοντέλο αποτελεί ομοίωμα σκάφους από την ναυπηγική παράδοση της Μυτιλήνης και κατατάσσεται στην κατηγορία «Τσερνίκι» (οξύπρυμνο). Το σκάφος κατασκευάζονταν σε διάφορες διαστάσεις- εχρησιμοποιείτο σε κάθε είδους θαλασσινή δραστηριότητα (εμπόριο-αλιεία) κι έφερε ιστιοφορία Λατινιού-μισολάτινου και σακκολέβας.

Το μοντέλο αποτελεί ομοίωμα σκάφους που αν κι εύκολα κατατάσσεται στην κατηγορία «Τσερνίκι» (οξύπρυμνο) θεωρώ πως γοητεύει με τον ξεχωριστό του χαρακτήρα. 

Μοντέλο παραδοσιακού Τσερνικού με ιστιοφορία Πέννα. 

Tο Τσερνίκι ήταν ένα οξύπρυμνο σκάφος με ένα ευθύ κεκλιμένο πλωριό ποδόσταμο.Το όνομά του πιθανόν προέρχεται από το Τουρκικό πλοίο "Tsikirne", ή από ένα πλοίο που χρησιμοποιήθηκε στο Δούναβη και ονομαζόταν "Černík" ή "Cirnik".

Ομοίωμα παραδοσιακού Τσερνικού από τη Μύκονο, με ιστιοφορία "Σακολέβα".

Το μοντέλο αναπαριστά ένα Τσερνίκι Μυκόνου, με κύριο χαρακτηριστικό την υπερυψωμένη πρύμνη. Για την κατασκευή του μοντέλου έχει χρησιμοποιηθεί ξυλεία οξυάς - abura και είναι κατασκευασμένο από το «μηδέν» (scratch built εκτός από μακαράδες). 

Αντίγραφο του παραδοσιακού τσερνικιού «Θεόφιλος» με ιστιοφορία σακολέβα. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε στο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας το Ιούλιο του 2008.

Ομοίωμα παραδοσιακού Τσερνικού με ιστιοφορία «Σακολέβα». Κατασκευασμένο από ξύλο οξιάς, εξολοκλήρου στο χέρι (from scratch) καθώς και όλα τα εξαρτήματά του (καβίλιες, μακαράδες, άγκυρα). Χρόνος κατασκευής 268 ώρες.

Αντίγραφο ιστιοφόρου τσερνικιού με ιστιοφορία Μπρατσέρα.

Αντίγραφο τσερνικιού. Το μοντέλο συμμετείχε στην έκθεση μοντέλων ελληνικών παραδοσιακών σκαριών που διοργανώθηκε από το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας, στο πλαίσιο της ναυτικής εβδομάδας το έτος 2006.

Το μοντέλο που παρουσιάζεται, αναφέρεται σε ένα υπαρκτό καίκι τύπου (Βαρκαλάς) Αγ Γεώργιος Ν.Β.299 - Πατρίδα Ζαγορά, των αφών Γκαγκάκη. Είναι το χρονικό της τελευταίας περιόδου μιας ένδοξης ναυτιλίας του τόπου, η οποία ξεκινά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (με μαρτυρία του 1639) και φθάνει να ολοκληρώνεται κοντά στο 1962. Η ιστιοφορία του καϊκιού περιορίζεται σε μία βοηθητική μπούμα, ενώ ως κύριο μέσο πρόωσης φέρει μηχανή. 

Το μοντέλο αναπαριστά ένα σκάφος Σακολέβας με ιστιοφορία Πέννας, βασισμένο στις πληροφορίες των βιβλίων «Ελ. Παραδοσιακή Ναυπηγική» του Κ. Δαμιανίδη, και «Last days of masts and sails 1925» του Sir Alan Moore καθώς και στο φωτογραφικά αρχείο του naftotopos.gr. 

Αντίγραφο πραγματικού Βαρκαλά ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ το οποίο διασώθηκε από καταστροφή στο λιμάνι της Χίου. Το ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ κατασκευάστηκε το 1929 και οι διαστάσεις του είναι 14,4 μέτρα μήκος, 5,12 μέτρα πλάτος και 2,0 μέτρα ύψος. Φωτογραφίες από το πραγματικό σκαρί, παρουσιάζονται στο φωτογραφικό αρχείο. Υλικό κατασκευής γάστρας μοντέλου: πεύκο.

Αντίγραφο σκάφους μήκους περίπου 17 μέτρων, το οποίο υπήρχε πριν μερικά χρόνια να σαπίζει στα ναυπηγεία Κουπετώρη στην Σαλαμίνα φυσικά μηχανοκίνητο και όχι του 1900. Η ιστιοφορία αποτελείται από δυο «ψάθες» και δυο φλόκους που σύμφωνα με τον κ. Κ. Δαμιανίδη είναι ιστιοφορία μπρατσέρας.

Αντίγραφο παραδοσιακού Βαρκαλάς με ιστιοφορία «Ραντοψάθι» Κατασκευασμένο από ξύλο οξιάς, εξολοκλήρου στο χέρι (from scratch) καθώς και όλα τα εξαρτήματά του (καβίλιες, μπιγότες, μακαράδες, άγκυρες, αντλία, στρωμάτσα).