Το περαματάκι "ΣΟΥΛΤΑΝΑ", είναι ένα αρκετά νέο ξύλινο παραδοσιακό σκαρί. Χτίστηκε μόλις το 2002 από τον Γρηγορη Γρηγορίου, γνωστός με το παρατσούκλι "καζαμίας", στο καρνάγιο του Παναγιώτη Ψαραδελλη στη Σκάλα Καλλονής της νήσου Λέσβου (Μυτιλήνη).
Για αυτό το ιδιαίτερο παραδοσιακό σκαρί, ο naftotopos με τη συμβολή και τη βοήθεια του ιδιοκτήτη της Σουλτάνας Κωστή Μαρούλη, αλλά και του φίλου και μέλους του naftotopos Μπάμπη Καρκατσούλη, μαζεύτηκε το φωτογραφικό υλικό που παρουσιάζουμε στο φωτογραφικό μας αρχείο αλλά και αυτές οι αρκετά ιδιαίτερες & ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Τα μικρά αυτά περαματάκια, είναι σκαριά καθαρά Μοσχονησιώτικα και πλέον μετά το 1922 και Μυτιλινιά. Το όνομά τους πηγάζει από το υποκοριστικό του ονόματος «Πέραμα» που φέρει το γνωστό σε όλους μας ξύλινο ελληνικό παραδοσιακό σκαρί. Την τέχνη της κατασκευής των μικρών αυτών περαμάτων, ο Γρ. Γρηγορίου την έμαθε από τον πατέρα του ο οποίος ήταν και αυτός καραβομαραγκός στο Αϊβαλί, μας είπε ο Κωστής Μαρούλης, ενώ οι γραμμές τους με το "ανατολίτικο ύφος", ήταν αυτές που τον ενθουσίασαν.
Η Σουλτανα, έχει συνολικό μήκος 6 μέτρα με μέγιστο πλάτος στο μεσαίο νομέα 2 μέτρα. Είναι κατά 40 εκ. στο μήκος και κατά 10 εκ. στο πλάτος μεγαλύτερη από το αντίστοιχο περαματάκι τη ΜΙΝΑΒΡΑ, φτιαγμένο και αυτό από το Γρηγόρη Γρηγορίου (μαζί με το Γιάννη Μουτζουρελλη) τριάντα χρόνια περίπου νωρίτερα.
Μια μέρα που μαστρο Γρηγόρης σκάλιζε τα ζωνάρια στα έξαλλα της Σουλτάνας, είπε στον Κωστή ότι ο πατέρας του είχε αναφέρει πως τα ζωνάρια κατέληγαν σε κεφάλι φιδιού. Ο Κωστής τότε του είπε: 'Καντο' και εκείνος το έκανε. Ο μαστρο Γρηγόρης, το ίδιο είχε κάνει και στο περαματάκι ΜΙΝΑΡΒΑ.
Για το μήκος της, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Κωστής, η συμπεριφορά της στη θάλασσα είναι πολύ καλή. Είναι βάρκα στεγνή και αυτό ίσως να οφείλεται στην υπερυψωμένη πλώρη της, που πετάει τα νερά στις πάντες. Σήμερα η ιστιοφορία της βασίζεται σε ένα πανί λατίνι και ύστερα από 9 χρόνια σκέφτεται να την αλλάξει. Το λατίνι, αν και πανέμορφο μας είπε, είναι πολύ βαρύ, δύσκολο στις μανούβρες για ένα άτομο, δύσκολο στις μουδες και γενικότερα για την ανοικτή θάλασσα του Αιγαίου. Την επόμενη χρόνια σκέφτεται να βάλει ψάθα, ή ακόμα το γνωστό JUNK RIG της ανατολής, που μοιάζει παράταιρο αλλά είναι εκπληκτικά λειτουργικό.
Αξιοσημείωτα στοιχεία του παραδοσιακού αυτού σκαριού, αποτελούν οι φουρκαδέλλες που εξέχουν στα πλάγια για να τοποθετούνται τα κουπιά, τσ καμάκια κλπ., αλλά και τα 'κατασκοτια', τα δυο ξύλα στο κατάστρωμα όπου περνά μια βόλτα η σκότα του πανιού, έπειτα κάνει μια δεύτερη βόλτα στον μπαμπά και μετά στο χέρι. Είναι γνωστό ότι το λατίνι δεν το δένεις και όταν ξεχνιέσαι, επειδή το μέγεθος του πανιού είναι μεγάλο, οι σπιλιάδες σε πατάνε. Κανονικά οι φορκαδελλες είναι 4 και έχουν βάσεις υποδοχές στο κατάστρωμα.
Για περισσότερες φωτογραφίες από τη Σουλτάνα, στο φωτογραφικό μας αρχείο.
